มันคิดอะไรไม่ออก มันบอกผู้ใด๋บ่ได้
มันจุกตรงกลางหว่างใจ ของน้องเสมอ
กินข้าวบ่ได้ มีแต่ไห้มีแต่เพ้อ
ก็เพราะว่าเธอ มาพรากหัวใจน้องไป
ผู้บ่าวน้องสิแต่งงานแล้ว สิเอาแนวใด๋ไปห้ามน้อ
คอตกเต๊าะเซาะ นั่งน้ำตาคลอย้อยลงขี้ดิน
แฟนเก่าคือน้อง สิ่งที่ทำได้คือน้ำตาริน
นั่งตัดพ้อกับหมากถั่วดิน แล้วกะรินเหล้าขาวลงคอ
สะเทือนฮอดฟ้า ย้อนกลับลงฮอดดิน
นางฟ้าได้ยิน ยังตกใจที่น้องอกหัก
ท่านเทวดา คงรู้ว่าน้องเสียคนฮัก
เห็นน้องอกหักจึงหลั่ง น้ำตาลงมาเป็นฝน
จอกนี้เป็นจอกสุดท้าย ขอให้แฟนของน้องไปดี
สมหวังกับฮักครั้งนี้ อย่าได้มีสิ่งใดหมองหม่น
ส่วนโตน้อง สิขอไปตามทางคนจน
ชาตินี้รักน้องปี้ป่น ชาติหน้าฮักน้องแหน่เด้อ
สะเทือนฮอดฟ้า ย้อนกลับลงฮอดดิน
นางฟ้าได้ยิน ยังตกใจที่น้องอกหัก
ท่านเทวดา คงรู้ว่าน้องเสียคนฮัก
เห็นน้องอกหักจึงหลั่ง น้ำตาลงมาเป็นฝน
จอกนี้เป็นจอกสุดท้าย ขอให้แฟนของน้องไปดี
สมหวังกับฮักครั้งนี้ อย่าได้มีสิ่งใดหมองหม่น
ส่วนโตน้อง สิขอไปตามทางคนจน
ชาตินี้รักน้องปี้ป่น ชาติหน้าฮักน้องแหน่เด้อ